IMPROVISED CITY 1 – AIR CONDITIONERS
ACTION IN THE CITY/ARTICLE: KONTEINER MAGAZINE (2009-2010)
This research has to do with the largely unnoticed and unofficial practice of the inhabitants of certain neighborhoods in Athens, who water their plants or trees on the street with the water that drains from air conditioners installed on nearby buildings. To achieve this, they attach pipes to air conditioners on the upper floors – which would otherwise drip water on the passers-by as an artificial rain – and connect them to the ground. In order to focus on this everyday practice, Errands took interviews of the local people and documented their practice. A part of this research was presented at the Konteiner magazine (2010).
Παρατηρήσαμε και καταγράψαμε κατά τη διάρκεια περιπάτου στο κέντρο της Αθήνας την ακόλουθη εικόνα από τις βεράντες επταόροφου κτηρίου: Από τις αποχετεύσεις των εσωτερικών μονάδων των κλιματιστικών κατέβαιναν σωλήνες που άδειαζαν το άχρηστο νερό στις ρίζες των δέντρων που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο. συνηθισμένοι στην τεχνητή βροχή του καλοκαιριού ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε πιο πολλά γι’ αυτή την εναλλακτική χρήση της αποχέτευσης.
Πρόκειται για μια εγκατάσταση από πέντε σπιράλ πλαστικούς σωλήνες της μιας ίντσας άσπρου χρώματος, τρείς μαύρους πλαστικούς σωλήνες ποτίσματος της μισής ίντσας, και ένα καφέ λάστιχο ποτίσματος. το μήκος ποικίλλει από 4 ως 18 μέτρα αναλόγως τον όροφο απ’ όπου κατεβαίνουν. όι σωλήνες βγαίνουν από μικρές τρύπες στην πρόσοψη του κτηρίου δίπλα στις εξωτερικές μονάδες και δένονται στην κατάληξή τους στα 3 δέντρα με ταινία γκρι ή καφέ πλαστική, ρόκα ή σκοινί. στο πρώτο δέντρο καταλήγουν τρεις άσπροι και τρεις μαύροι από τον πέμπτο και τον δεύτερο όροφο, στο δεύτερο 2 άσπροι σωλήνες από τον τρίτο και τον τέταρτο όροφο και στο τρίτο δέντρο το λάστιχο από τον κοντινό πρώτο όροφο.
όι περισσότερες ουτοπίες και όχι μόνον αυτές που οραματίστηκε η πράσινη αρχιτεκτονική, είχαν για κεντρικό τους άξονα ένα μοντέλο της πόλης ως ζωντανό οργανισμό, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την αλληλεξάρτηση και αλληλοδιαπερατότητα των στοιχείων του, και όπου μια σειρά από μικρές ιδιωτικές κινήσεις, έχοντας καθαρά τοπικές σκοπιμότητες και χωρίς να είναι προϊόν αναγκαστικά μιας συνείδησης που αντιλαμβάνεται το θέμα σφαιρικά – στην προκειμένη περίπτωση οικολογικά– συνεισφέρουν σε μια χαοτική αλλά απόλυτα λειτουργική συμπεριφορά στο σύνολό της. Αυτή η διαδικασία περιγράφεται με τον όρο emergence-ανάδυση, στη θεωρία συστημάτων.
Προσεγγίζοντας το θέμα με μεθόδους από τις κοινωνικές επιστήμες, απευθύνουμε ερωτήσεις στους επιτόπιους κατασκευαστές, ένας από τους οποίους πρότεινε να αρχίσει το κείμενο έτσι: Βρεθήκαμε στη Θεμιστοκλέους 42 και κάποιος ένοικος της πολυκατοικίας που δε δέχτηκε το φτύσιμο..(και συνέχισε) Πέρναγα από κάτω και νόμιζα ότι με φτύνει ο άλλος από πάνω, το θεωρώ ξεφτίλα που λέμε στην καθομιλουμένη, δεν αντέχω να σου έρχεται στο κεφάλι ή να σου λερώνει το ρούχο. Δεν ξέρω τι περιεκτικότητα έχει το νερό, πάντως τα δέντρα τα βλέπετε πως είναι δεν έχουν ξεραθεί καθόλου. έμείς το βάλαμε προκειμένου να μη γλιστρήσει και όχι για εξοικονόμηση νερού, προκειμένου να μην το τρώμε στο κεφάλι. έγώ δεν έχω κλιματιστικό, εγώ με τον θυρωρό από δίπλα μεσολάβησα για να μπουν οι σωλήνες. τους αγοράσαμε από απέναντι.
Η εγκατάσταση ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια, και από τό- τε υποχρεώνουν κάθε καινούργιο που βάζει κλιματιστικό να ακολουθεί το σύστημα-πατέντα. το νερό του κλιματιστι- κού, σύμφωνα με τους τεχνικούς των κλιματιστικών, προ- έρχεται από την υγρασία του αέρα στο εσωτερικό του δια- μερίσματος και είναι φιλτραρισμένο, όσο πιο υγρός είναι ο αέρας τόσο περισσότερο νερό βγάζει το κλιματιστικό. στις μέρες του σεπτέμβρη που έχει πολύ υγρασία, μπορεί να βγάλει μέχρι και 5 λίτρα την ημέρα. Η θερμοκρασία του νερού είναι ίδια με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Η πρακτική εφαρμογή ενός εντελώς τοπικού γεγονότος, που ξεκινάει από ένα αποτρεπτικό θέμα, την αποφυγή της καλοκαιρινής κλιματιστικής βροχής αποκτά γρήγο- ρα θετική επίδραση σε κάτι άλλο, στα δέντρα που δεν έχουν καθόλου ελεύθερη επιφάνεια γύρω τους για να ποτιστούν και αποκτούν σταθερό σταγονοπότισμα. Παίρνει μορφή το αέναο και χωρίς όρια πορώδες των πραγμάτων. το κλειστό κλιματιζόμενο γραφείο γίνεται ενεργό κύτταρο της πόλης μέσω της αυτοδιάθεσης και αυτοοργάνωσης στο τοπικό επίπεδο.